Op zondag 27 november 2022, ’s morgens om half tien, werd in het Friese Balk een dienst gehouden mede ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van de protestantse (voormalig gereformeerde) kerk De Paadwizer. Het was ook het begin van het nieuwe kerkelijk jaar en de eerste Adventszondag.
De voorganger was ds. Maartje Wildeman. Een gelegenheidskoor onder leiding van Harm van Zuilen verleende medewerking aan de dienst. Onder hen waren leden van het vroegere GJV-koor dat ook zong bij de opening van de kerk in 1982, en dat speciaal voor deze dienst opnieuw samenkwam. De organist was Bert van der Lijn, op het prachtige drieklaviers orgel. Lied 971 was het intochtslied waarin onder meer: “God wil aan ons telkens weer tonen dat Hij genadig is en trouw. Dat Hij met ons samen wil wonen, geeft ons moed voor dit gebouw. Maar niet met steen en hout alleen is ’t grote werk gedaan. ’t Zal om onszelve gaan”.
De lezingen waren uit Jacobus 5 vers 7 en 8 en uit Matth. 7 vers 24 tot 27 over het huis dat gebouwd was op de rots en het zand. De verkondiging was mede naar aanleiding van een lied van de Friese dichter Sytze de Vries, dat per strofe een aan de Schrift ontleend beeld van de Kerk aan de orde stelt, ook geldend voor De Paadwizer, waar al veertig jaar lang mensen hun ‘paad’ (hun weg) vonden in; de plaats waar je op het ‘paad’ gewezen wordt; paden waardoor we uit de beklemming gehaald kunnen worden, een land waar kinderen in vrijheid kunnen spelen.
De beginregels van de verzen van Sytze de Vries’ lied van de kerk spreken van: de kerk (1) als een schip op het water – “kabbelend soms, soms in een storm. We hebben het nodig dat Iemand bij ons is Die het roer van ons overneemt”, (2) als een boom aan de stromen – “waar we uit dezelfde Bron putten, waardoor in ons telkens nieuwe bronnen aangeboord worden om ons in goeden doen te kunnen doen geraken, zodat we ons zelf kunnen zijn”, (3) Als een gast aan Uw Tafel – “de plaats waar je komt als er iets te vieren valt, waar je deelt in goede gaven, maar ook de plek waar je een plaats aan de Tafel krijgt als het je tegenzit. Ook huilend komt het Beloofde Land nabij”, (4) als een bron van genade – “waar je een bron van genade probeert te zijn door te delen wat gegeven is” en (5) als een huis in de wereld – “de plaats waar Zijn belofte weerklank vindt, op vaste grond, gebouwd met levende stenen, sterk en ook kwetsbaar, waarvan het fundament gelegd werd door God gegeven; een huis dat staat als een huis”.
Na de verkondiging.
De predikant wees later in de dienst op het vele werk dat in de veertig voorgaande jaren aan en in De Paadwizer verricht werd, waarbij ‘de handen uit de mouwen gestoken werden door al die mensen die De Paadwizer bouwden, verbouwden, uitbreidden met ‘De Ferbining’, aankleedden, schoonmaakten, regelden, organiseerden, het met gesprekken en muziek vulden, waar gebeden werd voor de gemeente die hier samenkomt; een huis van hoop, een onderdak, een oase van menslievendheid, en waar gebeden wordt om vrede voor alle mensen; waar mensen recht gedaan wordt in Gods Naam’.
Ook de toespraak van burgemeester H.L. Sixma Baron Van Heemstra werd in herinnering gebracht, die hij veertig jaar geleden uitsprak bij de opening van De Paadwizer, getiteld “Het doorzettingsvermogen beloond”: ‘Een kerk wordt gebouwd! Wat een wereld van gedachten, risico’s, teleurstellingen, meevallers en actie zat daar achter. Wat een doorzettingsvermogen; wat een fantasie is nodig geweest om het aan te pakken en wat een moed! De kerk is er. Van harte gefeliciteerd! U zult een trots gevoel hebben dat het is gelukt. Voldoening dat de nieuwe kerk het resultaat is van hard werken en samenwerken van al die leden!”
Na de dienst konden de gemeenteleden foto’s bekijken en napraten over toen en nu, onder het genot van koffie en gebak.