Jubileumviering in vijftigjarige ‘Menorah’ te Drachten.

Tijdens een bijzondere kerkdienst op zondag 8 maart 2020, die om tien uur begon, werd in de protestantse (voormalig gereformeerde) kerk Menorah  aan de Dwarswyk te Drachten stilgestaan bij het vijftigjarig bestaan van dit kerkgebouw, dat op 4 maart 1970 in gebruik genomen werd.

De voorganger in de dienst was ds. A.W. Boschma, die dezer dagen zes jaar aan de Menorah verbonden is. Een gelegenheidskoor verleende medewerking aan de dienst. In de dienst werd de volle nadruk op het jubileum gelegd en terecht niet op de komende buitengebruikstelling van de kerk, waarnaar hooguit terzijde verwezen werd.

In het openingsgebed werd gewezen op alles wat het licht van de menorah (= kandelaar) blokkeert: de pijn van sommigen over uitsluiting en veroordeling door de kerk, maar ook de duisternis in de wereld: vluchtelingen, oorlogen, terreur, honger en armoede. Anderzijds werd ook genoemd het feit dat deze kerk ook een kwetsbare plek was en is voor hen wier dierbaren van hieruit begraven werden, maar ook een plek waar de doop, het doen van belijdenis, het avondmaal en het huwelijk gevierd werden. ‘Deze kerk is een plek waarbij velen een thuisgevoel hebben, al is er zorg over de toekomst’.

De overdenking.

De overdenking van de voorganger was naar aanleiding van Exodus 37 de verzen 17 tot 24, en van Mattheus 5 de verzen 13 tot en met 16. In het gekozen Bijbelgedeelte uit Exodus wordt zeer gedetailleerd verteld over het maken van de ‘menorah’, die dienst zou doen in de tabernakel, de ’tempeltent’ die door het volk Israël op zijn reis door de woestijn werd meegedragen. Uit Mattheus was het een gedeelte van de Bergrede van Jezus, waarin hij de mensen vertelt dat zij het zout der aarde en het licht der wereld zijn. ‘Indien nu het zout zijn kracht verliest, waarmee zal het gezouten worden?’ en: ‘Laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader, die in de hemelen is, verheerlijken’.

In de preek herinnerde de predikant uiteraard aan de ingebruikneming van de kerk, vijftig jaar geleden. “Vandaag zijn we dankbaar voor de opening van de Menorah. Dat moet een feestelijk moment geweest zijn! Het was een tijd waarin de (gereformeerde) kerk in Drachten enorm groeide, het was een bloeitijd. En de kerk zou nog veel groter worden. Steeds meer kerkgebouwen waren nodig. Hier in de Menorah werden vaak wel drie bomvolle diensten gehouden. Er was niet eens plaats voor de hele wijk, zodat een deel van de wijk in de aula van de toenmalige Chr. LTS bijeenkwam”.

“Dominee, kán zo’n bazar eigenlijk wel, in de kerk?!”

Verwijzend naar de eigen gewoonten en tradities van de Menorah-gemeente, vertelde de predikant over de vraag van een bezoekster van de jaarlijkse bazaar (die overigens binnenkort voor de eenentwintigste keer gehouden wordt). Ze vroeg aan hem  of zo’n bazaar eigenlijk wel in de kerk thuishoorde?! Het antwoord was: “Kijk naar die honderd tot honderdvijftig vrijwilligers die met een grote glimlach, met veel plezier, vrolijkheid en enthousiasme aan het werk zijn; wat een samenbindende kracht! Bovendien wordt hier heel praktisch aan hergebruik van spullen gewerkt en gaat de opbrengst naar mensen die het nodig hebben’. De predikant voegde er tijdens de dienst aan toe: “Misschien is de bazaar wel de beste preek van het jaar, want dan ben je een kandelaar waar het licht vanaf straalt”.

“Er is ons in de afgelopen vijftig jaar veel geschonken. Daarom danken we God voor de afgelopen jaren. Het licht van God zal nooit doven. Er is altijd weer een kandelaar nodig, opdat het licht van God de wereld in schijnt. Het enige dat we moeten doen is het licht niet doven of afschermen”.

Het verdere programma.

Na het koffiedrinken-na-de-dienst en de gezamenlijke lunch voor  gemeenteleden van wijk Oost, werd een film vertoond over het dertigjarig predikantsjubileum van de voorganger, ds. Boschma. En na ‘een hapje en een drankje’ volgde om half drie de voorstelling ‘Dwars door de Bijbel’, van verhalenverteller Kees Posthumus. Tientallen bekende en onbekende verhalen uit het Oude- en Nieuwe Testament werden door hem samengebracht in een wervelend reisverhaal. ‘Alle liefdes uit de Bijbel, de verloren zoon heen en terug, profeten met hun ongemakkelijke boodschap’, enz., komen in deze een uur durende voorstelling aan de orde. ‘Verhalen van toen en daar worden verhalen voor mensen van hier en nu’. De voorstelling van Posthumus komt uit in het kader van het jaarthema van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), ‘Een goed verhaal’.

Tijdens de middagbijeenkomst werden ook een kleine tentoonstelling en een beamervoorstelling getoond over de geschiedenis van de Menorah, waarvoor door gemeenteleden veel materiaal verzameld was. Rond half vier werd de feestelijke jubileumdag besloten.

2020. GereformeerdeKerken.info