“Voor al wie kwamen onder dit dak: Ga met God”

Laatste dienst in ‘De Arke’ te Drachten.

In het protestantse (voormalig gereformeerde) kerkgebouw De Arke aan de Flevo in Drachten vond op zondag 29 december 2019 de laatste dienst plaats.

De Arke te Drachten.

Nadat veel gemeenteleden om 12 uur aan de lunch in de kerk deelgenomen hadden, begon om half 2 de afscheidsdienst in ‘de mooi volle  kerk’, die ongeveer veertig jaar als kerkgebouw van de Gereformeerde Kerk en van de Protestantse Gemeente te Drachten dienst deed. De voorganger in de afscheidsdienst was ds. Anne Henk Boschma. Aan de dienst werkten, behalve de organisten Ferwerda en De Graaf, onder meer ook een deel van het Regenboogkoor mee, dat in De Arke haar thuisbasis had.

De tekst voor de verkondiging had de predikant genomen uit Genesis 7 en 8, het verhaal van de Ark van Noach. Naar die Ark werd De Arke genoemd, omdat de kerk gebouwd werd in een gebied met straten die genoemd zijn naar wateren in de provincie Friesland. De naam werd veertig jaar geleden aangereikt door gemeentelid mevrouw Hordijk, die bij al dat water meteen aan de Ark van Noach dacht. Als haar motivering voor de naamkeuze gaf ze destijds aan dat ‘iedereen hier welkom zal zijn en dat Jezus daar gepredikt zal worden als de Redder van de wereld’.

De overdenking.

De Arke sloot de deuren (foto: Reliwiki, Marlie van Oostveen).

De predikant wees er op dat de mensen van het mooie dat God geschapen had een chaos maakten en dat daarom de Ark van Noach (‘mens van troost’) een plek van redding werd. De dood kreeg er geen vat op. Het was een plek om te schuilen, ze vonden er vaste grond onder de voeten en vielen niet ten prooi aan de ondergang. De schepping kreeg een nieuwe kans met de regenboog aan de hemel als herinnering.

Zo was ook De Arke in Drachten een plek om te schuilen, om het Woord van God te horen, te spellen en te verstaan en waar het geloof levend gehouden werd. Een plek waar we zochten naar grond onder de voeten, naar houvast als we kopje onder dreigden te gaan, als de problemen zich opstapelden. De gemeenschap van Drachten West is dankbaar voor het feit dat ze veertig jaar een tehuis in De Arke had.

Nu moeten we De Arke verlaten. Dat doet pijn, de vastigheid is weg. Hoe moet het nu verder? Waar vinden we onze plek? Noachs Ark stootte op een gegeven moment op de berg Ararat. Noach en de zijnen gingen de wereld in, die wijngaard van overvloed. Kerk-zijn is midden in de wereld staan; zoals iemand lang geleden zei: ‘De preekstoel staat niet in de kerk, maar in de wereld’. Misschien worden we wel uitgedaagd om daar werk van te maken. Om als krimpende gemeente een zoutend zout te zijn, om de smaak van liefde en bewogenheid aan de wereld te geven [ook de Menorah in Drachten Oost zal t.z.t. de deuren sluiten].

Vandaag gaat de deur van De Arke voor de kerkdiensten dicht. Maar het kerk-zijn houdt niet op! ‘Ik hoop van harte’, zei de predikant, ‘dat u allemaal meegaat naar een andere plek in de Protestantse Gemeente van Drachten om uw geloof te belijden. Ook om er voor de mensen in de wereld te zijn, die kopje onder dreigen te gaan. Om een Noach te zijn, om mensen van troost te zijn’.

Het logo van De Arke.

Bij de uitgang kregen de kerkgangers een pen met het logo van De Arke. ‘Ik hoop dat u samen doorschrijft aan het kerk-zijn, het gemeente-zijn, aan het verhaal van God met mensen, samen met de andere wijken in Drachten. U schrijft verder, maar God schrijft ook verder met ons. Er is geen punt gezet! Samen moeten we de schouders eronder zetten en niet opgeven. Omdat we geloven in een God die ons nooit opgeeft’.

Geschiedenis.

De voorzitter van de wijkkerkenraad vertelde nog iets over het ontstaan van de wijkkerk De Arke. In de jaren ’70 kerkte men aanvankelijk in de Zuiderkerk aan de Burgemeester Wuiteweg. De Drachtster Gereformeerde Kerk en ook de nieuwe wijk De Drait (en later ook de wijk  De Trisken) groeiden echter snel, er kwamen veel meer gereformeerden en al gauw ontstond de roep om eigen kerkdiensten, waarvoor aanvankelijk het woonhuis aan de Linde 86 gebruikt werd. Per 1 september 1975 werd de gereformeerde wijkgemeente De Drait gevormd en beraamde men plannen om zo snel mogelijk een eigen kerkgebouw en een eigen predikant te krijgen.

De gereformeerde Zuiderkerk die in 1925 in gebruik genomen werd  (foto: Reliwiki, Marlie van Oostveen).

Sinds 26 februari 1978 werden aanvankelijk eens per maand kerkdiensten in de grote zaal van Maartenswouden gehouden, waar zo’n 350 mensen aanwezig waren. Al gauw werden daar elke zondag diensten gehouden en niet lang daarna zelfs twee per ochtend. De kerk van Drachten groeide snel, en wijk De Drait bleef niet achter. Nadat de Drachtster gereformeerde predikant ds. T. Talsma (1925-2002) eerst  enkele jaren als consulent had gediend, kwam er per 12 augustus 1979 een eigen predikant, ds. R. Reitsma (1929-2002), die al op 21 september dat jaar de eerste paal voor De Arke heide. Nog geen jaar later was de kerk klaar, die bijna anderhalf miljoen gulden kostte. In de bekende boek ‘150 jaar gereformeerde kerkbouw’ wordt De Arke omschreven als ‘een voorbeeld van moderne kerkelijke centra’. Enkele maanden na de ingebruikneming kwam er ook een orgel.

Het orgel van De Arke (foto: Reliwiki).

Talloze activiteiten hebben zich in de loop der jaren in De Arke afgespeeld, zoals onder veel meer het vele jeugdwerk, het ouderenwerk  en  ook de repetities van het al genoemde Regenboogkoor. Op 8 mei 1989 werd besloten het pastoraat van de wijk samen met de hervormde gemeente te doen, zodat de kerk hoe langer hoe meer als Samen-op-Weg-centrum dienst ging doen.

Tenslotte.

Aan het eind van de dienst werden de liturgische voorwerpen (de antependia, de doopschaal, het avondmaalsstel en de Paaskaars overhandigd aan vertegenwoordigers van de wijken van de Oase en de Zuiderkerk, de twee protestantse (voormalig gereformeerde) kerkgebouwen die – samen met het van oorsprong gereformeerde, nu protestantse evangelisatiegebouw De Schakel – open blijven.

Op 5 januari 2020, de eerste zondag na de sluiting van De Arke, worden de paaskaarsen van de Oase en van de Zuiderkerk aangestoken met die van De Arke. ‘Zo blijft God in ons midden. Zo mogen wij geloven dat God hoe dan ook met ons meegaat’.

Als slotlied werd lied 423 gezongen, dat begint met de woorden ‘Nu wij uiteen gaan, ga met Uw licht voor ons uit’ en dat eindigt met ‘Voor al wie kwamen onder dit dak, ga met God’.

Wijkpredikant J. van den Herik – door ziekte verhinderd de dienst te leiden – sprak de hoop en de verwachting uit dat in de andere kerkwijken van de Protestantse Gemeente te Drachten – de Oase en de Zuiderkerk – royaal ruimte gemaakt wordt voor de gemeenteleden uit De Arke, ‘zodat we er met z’n allen iets nieuws van gaan maken. Met het hoofd koel en het hart warm kunnen we een heel eind komen. Laten we samen daarmee aan de slag gaan’.

© 2019. GereformeerdeKerken.info