Op zondag 27 oktober 2019 vierde de Protestantse Gemeente te Hazerswoude een feestelijke dienst in verband met het vijftigjarig bestaan van haar kerkgebouw, De Korenaar. De dienst stond onder leiding van de plaatselijke predikant, ds. Carla Melgers.

Tijdens de dienst werd veel gezongen. Ook het koor Rejoice uit Krimpen aan de Lek trad verscheidene keren op.

De predikant stelde bij de inleiding van de dienst de vraag of ‘we ook over enkele jaren nog reden hebben om te vieren; kunnen we dit gebouw dan nog betalen? Desondanks vieren we dit feest terwijl we met vertrouwen naar de toekomst kijken. In welk huis of op welke plaats we in de toekomst ook samenkomen, de Heer is bij ons’.

Nadat de kinderen naar de kindernevendienst gegaan waren werd een toespraak voorgelezen van de door ziekte afwezige Flip van Gelder. Verteld werd onder meer over het vele werk dat bij de bouw van De Korenaar door vrijwilligers in het interieur van de kerk verricht werd, ’s avonds en op zaterdag. Zo plaatsten ze bijvoorbeeld ook de kerkbanken. Aanvankelijk was het niet de bedoeling een pastorie bij de kerk te bouwen, maar de toenmalige plaatselijke predikant, ds. A. Brink (1909-1999) ‘peuterde fl. 50.000 bij de Generale Deputaten Kerkopbouw los, en zo kwam de pastorie er toch’.

Over het in 1888 in de oude kerk in gebruik genomen monumentale Künckelorgel werd  verteld, dat het aanvankelijk niet mee zou gaan naar De Korenaar. Het zou verkocht worden, zo waren de plannen. Daartegen rees in de gemeente echter verzet, men was aan het instrument gehecht, zodat de kerkenraad besloot het orgel  toch mee te nemen. Daarvoor moest de vloer echter wel een stuk worden verlaagd, wat fl. 100.000 kostte. Men heeft er nooit spijt van gehad. Het monumentale orgel is al jaren lang niet ten onrechte een rijksmonument.

Nadat de bouwcommissie veel kerkgebouwen elders in het land bezocht en bekeken had, werd ook een bezoek aan Utrecht gebracht, waar een geschikte kerk werd aangetroffen. De betreffende architect maakte ook voor de kerk van Hazerswoude een ontwerp en bij de aanbesteding berekende aannemer Van Noort uit Benthuizen de som van fl. 600.000. Wel trachtte de kerkenraad nog bezuinigingen door te voeren, wat uiteindelijk resulteerde in het weglaten van de geplande betonnen werkvloer.

Tekst en overdenking.

Als teksten voor de overdenking werden gekozen Exodus 25 : 8 en Exodus 39 : 42 en 43: “De Israëlieten moeten een heiligdom voor Mij maken, zodat Ik te midden van hen kan wonen” (…) “Alles was gemaakt zoals de Heer het Mozes had opgedragen. Toen Mozes zag dat de Israëlieten alles precies volgens de opdracht van de Heer hadden gemaakt, zegende hij hen”.

De predikant ging onder meer in op de vraag: ‘Wat is de kerk?’ Zij omschreef de kerk als ‘een geloofsgemeenschap van twee of meer mensen. Zij heeft niet als doel zich staande te houden, maar viert de tekenen van Gods aanwezigheid en dient de naaste, in en buiten de kerk’.

“We zijn samen geroepen. In de kerk hoef je niet te scoren. Je kunt er door je tranen heen zingen. Het is een ruimte waar je samen met anderen kunt zoeken naar wat voor jou blijvende betekenis heeft; waar het onzichtbare en onzegbare present gesteld worden, in woorden, rituelen en symbolen”.

Na de overdenking was er een koffiepauze, waarna de geschiedenis van het kerkgebouw opnieuw aan de orde kwam, nu met veel afbeeldingen op de beamer. Daaruit bleek dat de predikant, ds. A. Brink, zich behalve voor de totstandkoming van de pastorie, ook inspande om een luidklok in de klokkentoren te krijgen. Ook de kerkjeugd ging hier vervolgens intensief mee aan de gang door het houden van acties.

Na de gezamenlijke lunch was er gelegenheid tot samenzang. Daartoe was onder meer ook ‘een psalmen- en gezangen top tien (‘nou ja, top negen’), opgesteld.

Een beeldverslag van de jubileumdienst van 27 oktober 2019 (klik op 9:08)